روبه خدا با حسين (ع)

امسال واژه ها، عددها ، مناسبتها و تاريخ ها، يه جور ديگه اي باهم گره خورده اند.و ميخوان يه جور ديگه باهامون حرف بزنن مثل 89 شهيدي كه تو سال 89 پيدا شدند حالا هم روز دانشجو كه مصادف با اولين روز محرم شده، انگار قراره جوينده دانش، اينبار دانش رو باعشق عجين كنه و بره دنبالش

انگار اينبار حسين ( ع) ، خود مي خواهد تضمين كند رسيدن به آخر راه را ، با عشقي كه هستي بخش همه ذرات عالم است ، دانشجو قرار است اباعبدالله را واسطه كند تا همه ي كارها و تصميماتش حسيني شود و روبه سوي تو بگيرد.

اي خداي حسين تورا به لحظه هاي غريب شهادت حسين ، سوگند در روزهايي كه دلمان گرفته و خسته اما هربار با نام حسين كه باآوردن نامش همه دل ها مي لرزد و اين معجزه راه ميانبري است به سوي تو ، مارا درياب

امروز روز شهادت دانشجوياني است كه پيام هل من ناصر حسين را كه هر روز و هرصبح تكرار مي شود شنيدند و لبيك گفتند اگر غبار زمان و بي تفاوتي و مشكلات گوش جانمان را براي شنيدن اين ندا سنگين كرده، امروز بازهم حسين خود به ميان آمد و شنوايمان كرد ، لبيك مي گوييم و اين لبيك پاسخ به لبيك اوست ، خدايا بالبيك به حسين ، به سوي تو مي آييم .مارا به خاطر همه لحظه هاي بي تفاوتي به خاطر همه لحظه هاي غفلت ، به خاطرهمه لحظه هايي كه سكوت كرديم كه مجاز به سكوت نبوديم ، ببخش به خاطر همه كارهايي كه از دستمان بر مي آمد و انجام نداديم ، لحظه هايي كه محور خودمان بوديم و كوتاهي كرديم ، ببخش كه امروز، تصميم ديگري داريم . دراين روزها كه دلمان از اين همه ظلم گرفته در روزگار غيبت خورشيد ، هرچند نائب  صاحب نور، اميد آمدنش را مي دهد، نمي خواهيم مثل اهل كوفه به خاطر خمودي و سكوت مورد سرزنش همه نسل ها قرار بگيريم دلمان مي خواهد به اندازه يك شمع در رفتن تاريكي نقش داشته باشيم با هرانچه در توان داريم، بااميد به تو درس خواندنمان ، كار كردنمان، حرف زدنمان ، نفس كشيدنمان، روشنگري و فهميدنمان ، حتي با خون دل خوردنمان ، خورشيد را به آمدن دعوت كنيم.

سحر چه ذكر خوشي داشت ، شمع با خورشيد

تمام مي شوم اما خوشم كه مي آيي