هنوز وقت آن نشده؟؟!؟؟ اگر دلسوز نخواهيم كه را بايد ببينيم؟؟

اين روزها آدم دلسوزدر جامعه زياد شده كه همه به فكر دختران هستند و فكر و ذكرشان شده شده دلسوزي براي ما دختران ..براي  آينده، ازدواج و زندگي ما  ...

راه به راه تلوزيون را كه روشن ميكني همه برنامه ها  از حرف مي زنند ...

واي كه چقدر همه مهربان شده اند و ما چقدر مهم.. دلمان گرم است به اين همه مهر... و از اين همه خوشبختي در حال خفه شدن هستيم..

هر جا گيرمان مي آورند يك جلسه ميگذارند واز معيارهاي  ازدواج سخن مي رانند...

چه از جان ما مي خواهيد؟

باور كن اگر نصفه شب هم با از خواب بيدارمان كنن فنر وار قيام كرده و مثل بلبل معيارهاي ازدواج را پشت سر هم رديف مي كنيم ..

كجاست يك انسا ن منصف كه به اين پرسش پاسخ دهد كه آيا اين معيارها واقعيت خارجي هم دارد يا شخصيتي است بس كذايي و موهوم  ؟!كسي هست كه حداقل نيمي از آنها را داشته باشد... مي شود يك نفر هم پيدا شود براي قشري حرف بزند كه حق انتخاب اوليه با آن هاست تا اين همه معيار گفتن كوبيدن آب در هاون نباشد؟؟

يا اصلا كسي هست كه بپرسد ما شايستگي  داشتن اين معيارها را داريم؟ شايستگي زندگي با يك انسان پاك را، مهربان را؟با خدا را؟

فقط بايد در پي خوشبخت شدن بود يا تكليفي به نام خوشبخت كردن هم بر دوشمان گذاشته اند؟

مگر در قرآن نيامده كه زن و شوهر لباس يكديگرند؟

مگر براي انتخاب لباس اول اندازه خودمان را نمي شناسيم يا مدام با  نظرسنجي از اين و آن انتخاب مي كنيم ؟

مشكل اصلي در جامعه امروز ما اين است جوانان ما خود را گم كرده و در پي يافتن خويش به اين در و آن در مي زنند ،

خداي خود را گم كرده و از اين همه سردرگمي خسته شده اند ..

اگر يك نفر مي آمد و كمي، فقط كمي از خود آدم ها كه از ياد برده انده اندش برايشان مي گفت، اگر هركسي خودش را مي شناخت مسلما جذب كسي مي شد كه متناسب با خود اوست..

هيچ كس در پيدا كردن نيمه گمشده اش به سراب نمي رسيد،  هيچ ازدواجي به جدايي نمي رسيد ...

نميدانم كي و كجا اين شكاف عميق بين هست ها و بايدها از بين خواهد رفت!!!

كي و كجا اين همرنگ جماعت شدن ها تمام مي شود و يك نفر پيدا مي شود كه قدم هاي اول را بردارد و جماعت را همرنگ خود كند ؟!

هنوز وقتش نشده كه تولدي جديد  در عالم بشريت رخ دهد؟!